In praktijk

De Koerdische Koer ligt in de voorname en reliëfrijke Burgemeesterswijk van Arnhem. De herenhuizen zijn aan het begin van de twintigste eeuw gebouwd en rijkelijk voorzien van bijzondere details. Zo ook de woning van onze opdrachtgever. De leefruimte bestaat uit een beletage en een souterrain. De tuin is toegankelijk op verschillende niveaus.

De woning werd eerst grondig gerestaureerd. In samenwerking met JCR architecten en de interieurarchitecten van Monolyt werken we aan de aansluiting op de tuin. Een overdekte loggia werd aan de leefruimte gebouwd die door middel van een stalen trap in verbinding staat met de lager gelegen achtertuin. De achtertuin loopt schuin omhoog naar achteren, het hoogteverschil is over de betrekkelijk korte afstand bijna twee meter.

We realiseerden een intieme stadstuin waar veel is te zien en horen. Het hoogteverschil wordt opgevangen met lage, gemetselde keerwanden bekroond met zandsteen. Dit aardekleurige reliëf doet soms dienst als zitplaats en soms als een verkoelend gordijn van stromend water. Op de tussenliggende plateaus liggen de door waterbassins omgeven terrassen met een bijzonder mozaïek van geglazuurde en gebakken klinkers. Bijzondere bomen, zoals de Perzische slaapboom en een oude olijfboom, filteren het licht op het terras. De nieuwe bordestrap vanuit de woonkamer is op een fraaie manier vervlochten met de niveauverschillen in de tuin.

Voor de detaillering is gekeken naar de metselverbanden en het materiaalgebruik in de woning. Door vergelijkbare materialen op een nieuwe manier te combineren en toe te passen is een fraaie mix ontstaan tussen historie, inspiratie en cultuur: een Koerdische Koer.

In de Duintuin kun je moeiteloos een wandeling ontwerpen. Als je kijkt door je oogharen zie je groepen van grillige eiken en een slingerpad dat door dalen en over tuintoppen naar verborgen plekken voert. Omgeven door wuivend helmgras, plukjes duindoorn en bijzondere accenten van bloeiende kruiden. De duinen in optima forma.

Het ontwerp is in gedachten al goeddeels voltooid. De routes zijn uitgezet, de beste plekjes om te zonnen zijn gekozen en locaties voor nieuwe beplanting uitgedacht. In een ontwerptekening komt alles samen: in een prachtige wuivende Duintuin.

De fraai beplante Marshoekersteeg vormt de ontginningsbasis, van hieruit is onder een hoek, in een visgraatmotief, het landschap ontgonnen. Het gaat om een relatief vlak en open gebied. Het erf van de woonboerderij wordt omringd door historische gebouwen met elk een eigen volume, oriëntatie en nokrichting. Het woonhuis (vrij formeel) en de schuur (hallenhuis) zijn rietgedekt en stammen uit de eerste helft van de negentiende-eeuw. Het erf is omzoomd met singels en vanuit de achterzijde is er een prachtig zicht over de weilanden, geflankeerd door oude eikenlanen.

Het ontwerp brengt het omringende landschap tot aan de achterdeur. Zichtlijnen op de omgeving worden vrijgemaakt in de bestaande erfsingel. De zwemvijver op de voorgrond vormt het podium voor het nieuwverworven uitzicht, twee houtsingels zijn de coulissen. De paardenweide sluit naadloos aan op de tuin. De dieren figureren in een prachtig landschappelijk decor. Het gehele ensemble van gebouwen komt in aaneengesloten verharding te staan. De donker gebakken klinkers zorgen voor een mooi contrast met de historische gevelsteen. Het aaneengesloten oppervlak onderstreept het functionele karakter rond de gebouwen.